Tuisonderrig is nou nogal gereeld in die media die laaste tyd. Ek verstom my soms oor wat “kenners” in van die artikels kwytraak. Ek wonder dikwels hoekom hulle nie ‘n bietjie moeite gedoen het om ‘n ingeligte opinie te lewer nie. Dis maklik om ‘n persoonlike opinie te lig, maar as jy jou naam en kundigheid gaan koppel aan iets, moet jy tog ‘n bietjie meer gedagte daaraan skenk. Anders gaan mense wat iets weet, gate slaan in wat jy kwyt raak.
Die interessantste bly egter altyd vir my om die kommentaar kolom te lees. Mense maak soms daar die vreemdste opmerkings. Daar is immers altyd die siel wat te vertel het van die een kind of gesin wat hy/sy ken wat totaal sosiaal wan aangepas is. Ek bevraagteken nie sy waarneming nie, maar ek sou tog graag met die siel ‘n gesprek wou hê om te hoor of die kind(ers) die enigste sosiaal wanaangepaste mense is wat hy ken? Persoonlik ken ek baie sulke mense. Ja, van hul is in die tuisonderrig gemeenskap, maar meer is/was in skole (dit maak seker net sin siende dat meer mense skool toe gaan as tuis onderrig word).
Ek sit self met ‘n kind wat verskrik raak tussen vreemdes (en soms selfs minder vreemdes). Dit bly ‘n proses om die eens uitgaande ekstrovert te kry om met vrymoedigheid te kommunikeer. Boelies het daardie eens borrelende, storm-in-en-bekoor-almal geaardheid gedief. Miskien sou die letsels minder diep gesit het as die eerste insident nie al op 2 1/2 was nie, want dit is nie maklik om ‘n 2-jarige teen die tipe gedrag te bemagtig nie. Dalk sou dit ook beter gegaan het as daar nie ‘n tweede rondte was net ‘n paar jaar later nie. Ek wens ek kan sê mens kan ‘n pleister daaroor plak en dan is alles weer reg. Of selfs dat dit binne maande weer voor die wind sou gaan. Tog is dit nie so maklik nie. Dit vat jare om weer op te bou waar so maklik afgebreek is.
Ek dink my grootste hartseer is nie dat hy moes leer dat kinders wreed is nie, maar dat hy moes leer dat grootmense nog wreder is. Dat diegene wat mens dink kinders moet help beskerm, eerder op die kant staan en aanhits of sommer self verder afbreek. Ek besef as mense nou sy versigtigheid tee kom, hulle seker ook wonder oor sy sosiale vaardighede. Daaraan kan ek niks doen nie. Dit gaan nie help om te verduidelik dat hy bloot niemand maklik weer sal vertrou nie. Ek kan maar net so stukkie stukkie weer opbou en bid dat die ondervindings hom op die lang duur sterker sal maak.
Om egter tuisonderrig te blameer vir sy gedrag sou effe absurd wees. Elkeen van die sosiale fratse het waarskynlik iewers ‘n hartseer storie wat mense nou as afskiet punt vir iets heel anders wil gebruik. Ek dink meeste mense wat sosiaal sukkel het eerder seer gekry as wat hulle oorbeskerm is.
Op die front moet ek diegene wat nie hul kinders skool toe nie, juis om hulle te beskerm van boelies, ontnugter. Boelies is orals! Nie net op skoolgronde. My knaap kan daarvan getuig. Hy was nog nie ‘n dag in ‘n skool nie. En hy is nie uniek nie. Ek ken nog tuisonderrig kinders wat al soortgelyke ervarings gehad het. Daar is miskien ‘n tikkie lig en dit is dat dit waarskynlik makliker en vinniger is om agter te kom jou kind word geboelie. Maar in borrel-plastiek kan jy hom nie toe draai nie. Die lewe gee elkeen van ons ‘n paar taai klappe. Dis nie lekker om te sien ons kinders kry seer nie, maar soos my moeder altyd sê “wat nie dood maak nie, maak groot”. Dis die seer kry wat mens ook sterker maak (dis nou as mens gelukkig genoeg is dat dit jou nie heel breek nie).
Dit is seker ook slegte nuus vir die wat nog in ‘n waan leef dat tuisonderrig kinders in watte toegedraai is en nooit die lelike kant van die lewe beleef nie.
Op ‘n meer positiewe noot. Elke dag kan ek sien hoe my klein introvert stadig maar seker meer blom. Hoe sy stadig uit haar dop kruip, juis omdat sy in ‘n veilige omgewing is. Ek kan maar net hoop dat sy nie ook te jonk ontnugter gaan word nie.
Jip, hier stem ek en jy al weer saam. Oor die “eksperts” se opinies en oor boelie en borrelplastiek. Ons oudste (nou 8jr) was in die kleuterskool geboelie, ook hier rondom 2.5jr oud gewees. Verder was sy selfvertroue so ‘n knou toegedien deur die juffrou vir wie niks goed genoeg was nie. Dit het meer as ‘n jaar geneem om hom net weer te kry om te teken! Dit het amper 3jaar geneem om sy selfvertroue op te bou tot die punt waar hy nou vol selfvertroue is, en ‘n boelie op sy plek sit – daardeur maatjies, sy boetie, en homself beskerm.
Nee, TO kinders is nie oorbeskerm nie, hulle word net genoeg beskerm en ons as TO ouers is byderhand om hulle te leer hoe om die situasie te hanteer, of die ergste te ontlont, en die boelie ook te leer dat hy/sy nie reg optree nie – sonder om die kinders ryp (of groot) te druk om onnodige stres op ‘n te vroeg ouderdom te hanteer.
Daar is lig aan die einde van die tonnel – my twee is sprekende voorbeelde daarvan, en ons het genoeg negatiewe aan die hand van ander ervaar, dat ek maar kan praat.
Jou tweetjies sal nog borrel, en as hulle grotendeels borrel by julle, hoekom nie? Hoekom moet hulle altyd borrel en uitgaande wees voor ander? Almal is mos nie dieselfde nie? God het elkeen uniek gemaak.
Ai, ek hoop ook ons kan uiteindelik weer se die knaap kan oral borrel. Ten minste sien ek vordering en dit gee my hoop.
Hy sal wel borrel. My twee het nou hierdie week weer terug gedink aan hul slegte tye by die kleuterskool (weet nie waar die gedagtes vandaan gekom het nie, maar nou ja!) 4 jaar gelede, maar ek kan eerlikwaar sê hulle borrel nou.
Jou seuntjie sal ook weer borrel, want hy besef sy sterkte kom van mamma en pappa af, en miskien nie so duidelik nie, maar sy sterk basis, is die een wat julle hom help bou. Dit sal wel regkom.
Die boelies het vermeerder en in ‘n magsposisie beweeg nadat die dissipline afgewater is. Dan is ek nie ‘n voorstaander van slaan nie maar kinders maak en sê wat hulle wil Respek is nie baie hoog op die agenda nie
Dit voel ook vir my asof die boelies deesdae oorgeneem het. Ek kan nie onthou dat dit so ‘n vreeslike probleem jare terug was nie. Ja, daar was een hier en daar, maar hulle tjank is gewoonlik vinnig afgetrap. Ek dink dikwels is ouers die grootste probleem. Inplaas van om te erken dat jou kind net ‘n kind is en nog foute het wat aan geskuur en skaaf moet word, klim almal deesdae op hul perdjies en regverdig enige probleem gedrag.
ONS LEWE IN ‘N HARDE WREDE WERELD
Klein kinders is baie sensitief en soos hul ouer word en meer selfvertroue ontwikkel,sal hulle wel die aanslae van buite kan hanteer.Dis werkilik nie nodig dat ‘n kind al op twee jaar aan boelies blootgestel word nie,daarom dink ek jy is op die regte pad met jou TO.